Przeprowadzona w 1990 roku reforma samorządowa uchodzi do dziś za jedną z najbardziej udanych reform ostatniego 30-lecia Dzięki niej uzyskaliśmy kontrolę nad naszą małą ojczyzną i jesteśmy jej gospodarzami. Komitet Wyborczy Nasza Gmina przemianowany na Komitet Wyborczy Wyborców Nasza Gmina Komorniki współuczestniczy w zarządzaniu gminą od początku jej samodzielnego i niezależnego istnienia.
Gmina Komorniki istnieje w obecnym kształcie od roku 1973 z wyłączeniem Osiedla Plewiska (Osiedla Kwiatowego), które zostało włączone do Poznania w 1975 r. Gromadzkie Rady Narodowe działające w poszczególnych miejscowościach, zostały zespolone w jedną pod koniec 1972 roku, a jej siedzibą zostały Komorniki. Trzeba pamiętać, że rady te, nie były podmiotami w pełni samorządnymi.
Szreniawa, to historycznie najmłodsze z sołectw. Wieś została wydzielona z gruntów Rosnowa w pierwszej połowie XIX wieku. W roku 1852 kupił ją Niemiec Hermann Bierbaum. W 1864 r. Szreniawie zmieniono nazwę na Marienberg. Z nazwą tą przetrwała do końca wojny polsko – bolszewickiej. Wówczas to pojawiły się dwie nazwy miejscowości. Najpierw Marzenin, a następnie jego właściciel dr Józef Glabisz przemienił go w pierwotną Szreniawę.
Najbardziej ciekawą historię ma Łęczyca, która w latach 1442 – 1469 była… miastem. Wójtem Łęczycy był prawdopodobnie Piotr Kusz z Gołańczy. Dopiero ok. 1510 r. Łęczyca utraciła prawa miejskie i przekształcono ją w wieś. Około 1580 r. wieś należała częściowo do wojewody płockiego Piotra Potulickiego. Musiała być to dobrze prosperującą, gdyż funkcjonowały w niej aż trzy karczmy. W XVIII wieku działały w niej dwa młyny wodne i wiatrak. W latach 1812-1813 kwaterowały we wsi wojska francuskie, podczas trwającej wyprawy Napoleona na Moskwę. Również podczas Wiosny Ludów w 1848 r. wieś była miejscem koncentracji wojsk. Tym razem polskich powstańców.
Chomęcice istniały już w 1418 r., ale więcej danych podają dopiero źródła z drugiej połowy XIV wieku i związane są ze szlachecką rodziną Chomęckich. W czasach rozbiorów Chomęcice należały częściowo do arcybiskupa gnieźnieńskiego Teofila Wolickiego. Abp Wolicki wraz z Edwardem hr. Raczyńskim (niektóre źródła wymieniają też Tytusa Działyńskiego), wysunęli pomysł stworzenia Złotej Kaplicy w katedrze poznańskiej. To on również przeprowadził nadanie chłopom z Chomęcic ziemi na własność.
W 1357 r. pojawiła się pierwsza wzmianka o Wirach. Nie jest znana data lokowania wsi na prawie niemieckim. Jej właścicielami była pierwotnie rodzina rycerska Łodziów – Rogalińskich i przejściowo, jako zastaw, należała do dóbr biskupstwa poznańskiego. Około. roku 1380 powstał kościół wybudowany przez Gołanieckich Pałuków z Gołańczy i Zbyszewic. Wieś wielokrotnie zmieniała właścicieli, ale zawsze były to rodziny szlacheckie. W połowie XVIII wieku dziedzicem Wirów był wojewoda kaliski Augustyn Działyński. Podczas Powstania Wielkopolskiego mieszkańcy tej miejscowości, a także pobliskiej Łęczycy aktywnie włączyli się w walki. Wiry są dzisiaj trzecim, co do liczebności, sołectwem gminy Komorniki.
Ok. 1315 r. pojawiły się pierwsze wzmianki o wsiach Rosnowo i Roznówko, należących do rodziny Rosnowskich, a następnie rodzin Chomętowskich i Gajewskich. W XVIII wieku rodzina Gajewskich sprowadziła osadników z Holandii, tzw. Olendrów. Władze pruskie połączonym wsiom nadały nazwę Rosnowo – Hauland. Ok. 1881 r. miejscowości rozdzieliły się na Hauland i Rosenhagen. Do swoich, polskich nazw powróciły po wojnie polsko – bolszewickiej.
Ok. 1251 r. powstała wieś Głuchowo, należąca do klasztoru cystersek w Owińskach. Następnie przeszła w ręce biskupów poznańskich. W ramach sekularyzacji, podczas zaborów, stała się własnością skarbu państwa pruskiego.
Ok. 1237 r. powstała wieś Plewiska, jako własność biskupów poznańskich. W 1335 biskup Jan Łodzia nadał jej akt lokacji na prawie magdeburskim. Podczas zaborów wieś przeszła w ręce skarbu państwa pruskiego. Następnie, aż do II wojny światowej, miejscowość była własnością rodziny Freudenreichów. Po II wojnie światowej wieś się rozbudowywała, ale w 1987 r. część Plewisk przyłączono do Poznania, jako Osiedle Plewiska, a następnie Osiedle Kwiatowe. Obecnie najliczniejsze z sołectw gminy Komorniki
Ok. 1136 r. pojawiły się pierwsze wzmianki o osadzie Komorniki. Jako samodzielna wieś istniały już ok. 1290 r. W 1297 r. biskup poznański Jan II Gerbicz lokował je na prawie magdeburskim. Komorniki rozwijały się dynamicznie w oparciu o trakt wiodący z Poznania do Wrocławia. Podczas zaborów wieś stała się własnością skarbu państwa pruskiego. Obecnie drugie, co do liczebności sołectwo w gminie Komorniki, a zarazem jej stolica, w której siedzibę mają władze samorządowe.
Opracowanie: Piotr Napierała ®
Źródła:
- Z. Boras, Historia Gminy Komorniki, Komorniki 2008.
- S.Karwowski, Biskupi poznańscy z drugiej połowy XIII wieku, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego T.43, Poznań 1915
- Stowarzyszenie Przyjaciół Wir https://www.facebook.com/172690376597648/posts/475396649660351/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_g%C5%82%C3%B3wna